Sportvonkjes | Laurent Stolk

In Sportvonkjes zet ik regelmatig een sporter in het zonnetje. Wat brengt de sport je, hoe blijf je gemotiveerd, hoe train je, en natuurlijk: to Strava or not to Strava? Deze keer aan het woord: Laurent Stolk. Laurent zette zijn masseerkunsten jaren in voor het goede doel, maar de fiets lonkte. Dit jaar doet Laurent opnieuw mee met de Tour for Life, maar ditmaal gaat hij zelf in het zadel.

Luik-Bastenaken-Luik

Ik sport mijn hele leven al, maar fietsen hoorde daar niet per se bij. Tot ik een fiets van iemand kreeg. Een oudje, met de versnellingen nog op de buis van het frame, niks drie voorbladen of een bergverzet, gewoon een oud bakkie. Een collega daagde me meteen uit: of ik meeging Luik-Bastenaken-Luik fietsen. Ik had drie keer op die fiets gefietst! Toen ik een keer bij Nijmegen de Oude Holleweg opreed – voor Nederlandse begrippen een hele steile klim – wist ik: nu moet er een echte fiets komen. Na een paar keer Luik-Bastenaken-Luik, ben ik met een fietsgroepje naar de Alpen gegaan. Zo is langzaamaan de liefde voor fietsen geboren. 

Sportmasseur

In het dagelijks leven werk ik in de automobielindustrie, bij een bedrijf dat slimme aandrijvingen voor auto’s ontwikkelt en verkoopt. Maar ik ben ook sportmasseur. Masseren vond ik altijd al leuk, en toen mijn vrouw me een jaar of acht geleden opgaf voor een sportmassageopleiding werd dat wat serieuzer. Ik masseer bij de hardloopvereniging waarbij ik aangesloten ben en word weleens door een wellnesscentrum ingehuurd. Maar het is natuurlijk ook heel gaaf om met evenementen mee te doen. Zo heb ik een aantal keer aan de Roparun meegedaan als masseur. Op een gegeven moment attendeerde iemand mij op de Tour for Life. 

Hard werken

In 2016 ging ik voor de eerste keer met de Tour for Life mee als masseur. Wat een fantastische ervaring. De sfeer is zo bijzonder. De fietsers, de vrijwilligers, iedereen is zo positief. Als masseur is het hard werken, maar je bouwt ook een band op met de fietsers. Op jouw manier draag je eraan bij dat ze zo goed mogelijk kunnen finishen. De eerste dagen wil iedereen vooral de benen laten masseren, maar gaandeweg komen er ook verzoekjes voor nek en schouders. Het is natuurlijk superzwaar om acht dagen lang door die bergen te rijden.

Midlifecrisis

In totaal ben ik drie keer meegegaan met de Tour for Life en in 2019 heb ik gemasseerd tijdens Giro di Kika. Elk jaar speelde ik met de gedachte om ook eens mee te fietsen. Het is zo’n mooie rit, zo’n geweldige prestatie, en dat voor zo’n prachtig doel. In 2020 werd ik 50, toen dacht ik: ik kan twee dingen doen om mijn midlifecrisis te ‘vieren’. Ik kan een Harley kopen – alleen heb ik geen motorrijbewijs – of ik kan de Tour for Life gaan fietsen. Het is dat laatste geworden. Ik heb me aangesloten bij Team Erasmus MC en ben gaan trainen. Helaas ging de 2020-editie niet door, dankzij corona. Des te meer tijd had ik om te trainen voor Tour for Life 2021. 

Coronakilometers

Oorspronkelijk was mijn idee om veel woon-werkverkeer op de fiets te doen. Dat is dertig kilometer enkele reis. Zo kom je aan heel wat kilometers per week. Maar ja, toen we ineens met z’n allen thuis moesten werken, kwam dat er ook niet van. Toch heb ik nooit zo veel gefietst als tijdens die thuiswerkperiode. ’s Ochtends vroeg de fiets op, lekker trappen en om negen uur achter de computer voor het teamoverleg. Daarvan krijg ik echt een kick, zo fit aan het werk. Het fietsen heeft me ook echt door die periode heen geholpen, ik had er niet aan moeten denken dat ik de straat niet had op mogen gaan. Ik denk dat ik wel 1.500 tot 2.000 kilometer per maand fietste in die periode. In 2021 haalde ik die extreme afstanden niet, maar ook dit jaar heb ik – tot nu toe – ruim 8.500 kilometer gefietst. Ik ben niet van de strakke schema’s, maar ik registreer m’n ritten wel op Strava. Zo hou ik bij of er verbetering in zit en wat mijn hartslag doet bij bepaalde snelheden. Ik vind het ook best spannend. Met mijn postuur ben ik niet echt gemaakt om in de bergen te fietsen.

Evenement met een traan en een lach

Behalve spannend, heb ik er ook heel veel zin in. Ik weet uit ervaring hoe bijzonder het is en in voorgaande jaren heb ik enorm veel mooie mensen leren kennen. Zo heb ik bijvoorbeeld een speciale band opgebouwd met de mensen van team ‘Samen Sterk’. In 2017 en 2018 fietsten Lisette en Danny Fiere en hun vriendin Miriam Teeuwssen de Tour for Life. Helaas is Lisette op 1 april 2020 op 44-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van kanker. Dit jaar fietsen Danny en Miriam opnieuw de Tour, voor Lisette. Het is echt een evenement met een traan, maar vooral ook met een lach.

Sponsormassages

In het begin kneep ik ‘m best of ik wel genoeg sponsorgeld op zou halen. Maar dat is ruimschoots gelukt, met dank aan veel oud-Tour-for-Lifers die me hebben gesponsord. En ik heb ook heel veel sponsormassages gegeven. Inmiddels staat de teller op 4.392,93 euro, maar daar mag best nog iets bij, natuurlijk…

Laurent steunen? Dat kan hier!

Ook een Sportvonkje?

Ben jij ook een enthousiaste sporter en vind je het leuk om een keer je verhaal te doen? Dat kan weer vanaf oktober! We bellen een kwartiertje, ik stel je een paar vragen en ik schrijf een blog zoals deze uit jouw naam. Ik stuur je mijn voorstel in Word waarop je één keer mag schieten (of naar aanleiding waarvan je je terug mag trekken;-)). Lijkt het je wat? Laat het me weten via femke@vonktekstendesign.nl. Dit aanbod is gratis en voor niets, en je mag de tekst ook delen op je eigen (bedrijfs-)website of sponsorpagina. Eén maar: ik schrijf niet meer dan één Sportvonkje per week. Het kan dus zijn dat je even geduld moet hebben. Uiteraard mag je – als lezer of als Sportvonkje – je waardering altijd laten blijken door een kleine donatie te doen via mijn Tour for Life-pagina.