Ken je dat nummer van de Vengaboys: ‘Boom, Boom, Boom, Boom!’? Sinds mijn herseninfarct heb ik zo’n soort liedje in mijn hoofd: ‘Links, Links, Links, Links!’ Gek? Een beetje. Maar ook wel te verklaren.
Tot 4 december 2020 trapte ik tijdens een gemiddeld rondje fietsen zo’n 165 Watt weg. Dat is wel aardig voor een recreant. Een goede profwielrenner kan tussen de 400 en de 500 watt leveren in een uur tijd. Het duurvermogen van een recreatieve fietser is zelden hoger dan 200, 225 watt over een uur. Dus op je dooie akkertje 165 trappen, da’s gewoon wel leuk.
Op 4 december was daar ineens die prop in m’n hoofd. Dankzij mijn Lief en zijn kids die heel snel 112 hebben gebeld, dankzij de retesnelle actie van het ambulancepersoneel en dankzij de fantastische mensen in het HMC Westeinde (want in het LUMC geen plaats, met dank aan corona), ben ik daar goed vanaf gekomen. Twee dagen later liep ik het ziekenhuis weer uit, met een dop in m’n lies maar ‘zonder restverschijnselen’.
Nu is ‘zonder restverschijnselen’ een rekbaar begrip, heb ik ontdekt. Want ineens trapte ik niet meer dan 130 Watt weg. Niet zeuren, ik had er heel anders bij kunnen zitten, dat besef ik heel goed. Maar als ik dan toch op die fiets zit, richting Bardonecchia, dan wil ik wel kunnen klimmen. En om te klimmen heb je Wattjes nodig. Simpel as that. Maar meer dan 130 Watt kwam er niet uit. Zelfs met een hartslag van een hamster en het snot in m’n haar – want fluimen mag niet in coronatijd – kreeg ik er nog geen LED-lampje extra uit. En daar komt het ‘liedje’ om de hoek kijken. Ik voelde dat ik links kracht kwijt was, wat ook logisch is, want er was aan de rechterkant van mijn hoofd een bloedvat afgesloten geweest. Als ik aanzette, en ik focuste me op links, dan kwamen er wat Wattjes bij. Dus week na week fietste ik met het mantra in mijn hoofd: Links, Links, Links, Links!
Gelukkig was daar Patrick van StudioFTP met zijn berg aan kennis en zijn Keiser-apparatuur. Inmiddels is de kracht in mijn grote spieren weer gelijk in beide benen. Lopen ziet er niet uit, fietsen gaat weer prima. Maar dat mantra wil niet uit mijn hoofd. Net fietste ik heerlijk rondje. Ik zag het gemiddeld wattage opklimmen naar 208 en zong er vrolijk op los: Links, Links, Links, Links! Dus als je me straks door de Franse Alpen, de Jura, de Vogezen, Noord-Frankrijk, de Waalse Ardennen, de Hautes Fagnes of de Voerstreek ziet fietsen, en je hoort me ‘Links, Links, Links, Links!’ zingen, laat me dan lekker. Please…