Vonk for Life | Eddy van Oorsouw

In Vonk for Life zet ik mensen met een mooi, moedig of bijzonder verhaal in de spotlights. Mensen die het leven omarmen. In deze editie: Eddy van Oorsouw. Eddy woont in het Mexicaanse Puerto Vallarta, en werkt zich een aantal maanden per jaar een slag in de rondte in Nederland. Dat werken zat hem dan ook flink in de weg tijdens de training voor Tour for Life in 2021. In deze blog vertelt Eddy hoe hij voor het fietsen is gevallen, hoe hij zich heeft voorbereid voor Tour for Life, hoe hij het heeft ervaren en wat hij volgende keer – jawel, er is een volgende keer! – anders gaat doen.

De liefde achterna

Nadat ik jarenlang internationaal vrachtwagenchauffeur ben geweest, ben ik in 1999 naar Mexico verhuisd, de liefde achterna. Daar heb ik eerst van mijn vrije tijd genoten en later heb ik me weer een jaar of tien als een bezetene op mijn werk gestort. Toen ik weer eens een keer in Nederland was en een kijkje ging nemen in de fietswinkel van een kennis, besloot ik een mountainbike te kopen en mee naar Mexico te nemen. Eenmaal terug in Mexico leidde dat nou niet direct tot sportieve uitspattingen. De fiets stond een tijdje een beetje doelloos aan de kant. Tot ik bij een lokale fietswinkel kwam en in gesprek raakte over hun georganiseerde tours. Dat leek me wel leuk en ik besloot maar eens mee te gaan. Dat was in 2012 en sindsdien ben ik met regelmaat in de bergen te vinden.

Snoepwinkel

De eerste paar keer ging dat natuurlijk niet vanzelf, ik moest mezelf echt omhoog slepen en het laatste stuk ben ik met m’n tong op m’n schoenen naar boven gelopen. Maar dat ging al snel beter. Een paar jaar later gingen een aantal vrienden ook op de racefiets op pad. Niks voor mij, dacht ik. Maar ja, toen ik in Nederland weer voor zo’n ‘snoepwinkel’ stond, was ik voor ik het wist de trotse eigenaar van een carbon racefiets. Zo begon ik wielrennen en mountainbiken af te wisselen.

Centen verdienen en zo snel mogelijk weer terug

In Mexico ben ik gewoon actiever dan in Nederland. Als ik in Nederland ben, staat – behalve het bezoeken van mijn moeder – vooral werken voorop. Centen verdienen en weer terug naar huis, naar mijn liefde, mijn inmiddels 20-jarige zoon Angelo en naar Mexico. Toen ik begin 2019 naar Nederland ging, was dat met het idee om een paar maanden te werken en dan eind augustus Tour for Life te gaan fietsen, van Italië naar Nederland. Dankzij corona is dat evenement een jaar uitgesteld, dus eind oktober ben ik weer naar Mexico teruggegaan om een jaar later hetzelfde ritueel te herhalen.

Grenzen verleggen

Ik heb voor Tour for Life gekozen omdat ik het heel belangrijk vind dat er een medicijn tegen kanker komt, maar ook omdat ik er wel van hou mijn grenzen te verleggen. Dit zal de grootste uitdaging zijn die ik ooit in mijn leven zal doen. Maar ik heb al wel meer rare dingen gedaan. Zo heb ik vorig jaar ongetraind de Nijmeegse Vierdaagse gelopen. Dat was eenmalig, beloof ik je, dat doe ik nooit meer. Verder doe ik, in Mexico, eind januari mee aan een tweedaagse mountainbike rit van 160 kilometer, fiets ik op 28 februari in één dag 300 kilometer op de racefiets en midden maart is er nog een tweedaagse mountainbikerit waarbij we 2.800 meter boven de zeespiegel uitkomen.

Grote fout

In 2020 ben ik weer enthousiast gaan trainen, met een mooi trainingsschema, speciaal voor mij opgesteld door Paul van Dam van Passion4Biking. In Mexico heb ik goed getraind, in de heuvels en in de bergen. Ik ben geen echte klimmer, maar ik ben wel een volhouder. Natuurlijk ontbrak de motivatie om te trainen een enkele keer, maar dan dacht ik aan mijn doel en al die sponsoren, en pakte ik toch de fiets maar weer. Ik voelde dat ik elke week vooruit ging, ik voelde me steeds sterker worden. Tot ik eind maart naar Nederland kwam om te gaan werken… Toen ging het helemaal mis! Ik was 24/7 bezig met mijn werk en liet mijn trainingen versloffen. Een grote fout die ik nooit, maar dan ook nooit meer zal maken.

Zoveel moois gemist

In acht dagen 1.300 kilometers en 19,000 hoogtemeters wegtrappen, dat gaat niet vanzelf. Doordat ik mijn trainingen had verwaarloosd en mijn werk voorrang had gegeven, kwam ik totaal uitgeput over de finish en heb ik onderweg zoveel moois moeten missen. Andere deelnemers hadden tijd voor een fotostop, konden genieten van de mooie uitzichten, konden elke dag na de finish lekker douchen, relaxen en misschien zelfs wel gemasseerd worden. Als je niet goed getraind bent, heb je daar allemaal geen tijd voor en zie je pas bij de avondetappe hoe mooi de dag is geweest.

Genieten

De Tour van mijn Leven was loodzwaar en vreselijk emotioneel, maar tegelijkertijd was het een superervaring die getekend werd door saamhorigheid en vriendschap. Dat is niet uit te leggen, dat moet je ervaren. Als je besluit het ook te gaan ervaren, zorg dan dat je goed aan de start verschijnt en maak niet de grote fout die ik heb gemaakt! Zorg dat je de kracht hebt om de Tour op een prettige manier te volbrengen. Hoe beter je getraind bent, hoe meer je kunt genieten van de waanzinnig mooie route die je rijdt. 

Mexicaans tintje

De Tour for Life zou voor mij een eenmalig evenement zijn, maar nu ik weet wat ik heb moeten missen en hoe het wel moet, heb ik besloten in 2022 voor de herkansing te gaan. Deze keer zoals het hoort, goed getraind! En… in 2022 krijgt de Tour for Life een Mexicaans tintje, omdat mijn zoon Angel van Oorsouw als vrijwilliger de groep komt versterken. Hoe bijzonder is dat?

Eddy steunen? Dat kan hier!

Ook je verhaal doen?

In Vonk for Life zet ik mensen met een mooi, moedig of bijzonder verhaal in de spotlights. Mensen die het leven omarmen, ook al heeft het soms een rauw randje. Vind jij het leuk om een keer jouw verhaal te doen? Dat kan! We bellen een kwartiertje, ik stel je een paar vragen en ik schrijf een blog zoals deze uit jouw naam. Ik stuur je mijn voorstel in Word waarop je één keer mag schieten (of naar aanleiding waarvan je je terug mag trekken;-)). Lijkt het je wat? Laat het me weten via femke@vonktekstendesign.nl. Dit aanbod is gratis en voor niets, en je mag de tekst ook delen op je eigen (bedrijfs-)website of sponsorpagina. Eén maar: ik schrijf niet meer dan één Vonkje per week. Het kan dus zijn dat je even geduld moet hebben. Uiteraard mag je – als lezer of als Vonkje – je waardering altijd laten blijken door een kleine donatie te doen via mijn Tour for Life-pagina

Geplaatst in Fem Vertelt, Tour for Life, Vonk for Life.

Eén reactie

  1. Heel mooi geschreven Femke.
    en Eddy wat en kanjer ben jij. Ik ben jaloers dat jij kan dit weer doen. ik zou graag daar naast je staan. ik wens je het allerbeste met trainen en met TFL. als het kan kom ik bij de finish of als vrijwilliger voor de laaste paar dagen of zo. tot snel maatje. kusjes van ons

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *