Vonk for Life | Laurent Stolk

In Vonk for Life zet ik mensen met een mooi, moedig of bijzonder verhaal in de spotlights. Mensen die het leven omarmen. In deze editie: Laurent Stolk. Jarenlang zette Laurent zijn masseerkunsten in voor het goede doel, maar de fiets lonkte. In 2022 gaat hij voor de tweede keer zelf in het zadel. 

Sportmasseur

In het dagelijks leven werk ik in de automobielindustrie, bij een bedrijf dat slimme aandrijvingen voor auto’s ontwikkelt en verkoopt. Daarnaast ben ik sportmasseur. Masseren vond ik altijd al leuk, en toen mijn vrouw me een jaar of acht geleden opgaf voor een sportmassageopleiding, ging dat serieuzer vormen aannemen. Ik masseer bij de hardloopvereniging waarbij ik aangesloten ben en word weleens door een wellnesscentrum ingehuurd. Het is natuurlijk ook heel gaaf om met evenementen mee te doen, zeker als dat voor een goed doel is. Zo heb ik een aantal keer aan de RopaRun meegedaan als masseur. Op een gegeven moment attendeerde iemand mij op Tour for Life. 

Hard werken

In 2016 ging ik voor de eerste keer met Tour for Life mee als masseur. Wát een fantastische ervaring. De sfeer is zo bijzonder. De fietsers, de vrijwilligers, iedereen is zo positief. Als masseur is het hard werken, maar je bouwt ook een band op met de fietsers. Op jouw manier draag je eraan bij dat zij zo goed mogelijk kunnen finishen. De eerste dagen wil iedereen vooral de benen laten masseren, maar gaandeweg komen er ook verzoekjes voor nek en schouders. Het is natuurlijk superzwaar om acht dagen lang door die bergen te rijden.

Midlifecrisis

In totaal ben ik drie keer als masseur meegegaan met Tour for Life en in 2019 heb ik gemasseerd tijdens Giro di Kika. Elk jaar speelde ik met de gedachte om ook eens mee te fietsen. Het is zo’n mooie rit, zo’n geweldige prestatie, en dat voor zo’n prachtig doel. In 2020 werd ik 50, toen dacht ik: ik kan twee dingen doen om mijn midlifecrisis te ‘vieren’. Ik kan een Harley kopen – alleen heb ik geen motorrijbewijs – of ik kan Tour for Life gaan fietsen. Het is dat laatste geworden. De 2020-editie ging, door corona, niet door, maar dat gaf me des te meer tijd om te trainen voor Tour for Life 2021. 

Coronakilometers

Oorspronkelijk was mijn idee om veel woon-werkverkeer op de fiets te doen. Dat is dertig kilometer enkele reis. Zo kom je aan heel wat kilometers per week. Maar ja, toen we ineens met z’n allen thuis moesten werken, kwam dat er ook niet van. Toch heb ik nooit zo veel gefietst als tijdens die thuiswerkperiode. ’s Ochtends vroeg de fiets op, lekker trappen en om negen uur achter de computer voor het teamoverleg. Daarvan krijg ik echt een kick, zo fit aan het werk. Het fietsen heeft me ook echt door die periode heen geholpen, ik had er niet aan moeten denken dat ik de straat niet had op mogen gaan. Ik denk dat ik wel 1.500 tot 2.000 kilometer per maand fietste in die periode. In 2021 haalde ik die extreme afstanden niet, maar ook dat jaar heb ik ruim 13.000 kilometer gefietst. Ik ben niet van de strakke schema’s, maar ik registreer m’n ritten wel op Strava. Zo hou ik bij of er verbetering in zit en wat mijn hartslag doet bij bepaalde snelheden.

Team Samen Sterk

Het plan was dat ik in 2021 met Team Erasmus MC mee zou gaan. Zij voelden zich helaas genoodzaakt zich terug te trekken vanwege hun rol in de bestrijding van corona en de zorg om alle coronapatiënten. Ik begrijp heel goed, maar ik wilde zelf wel graag gaan fietsen. Dan maar als single rider. Op een dag was ik bij Danny Fiere, van Team Samen Sterk, en hij nodigde me uit in zijn team mee te gaan. Ik had al een enorme band met Danny en zijn team door mijn deelname als masseur aan eerdere edities van Tour for Life en ik had Danny’s vrouw Lisette in de laatste weken van haar leven wat verlichting gebracht met mijn massages.

 

Evenement met een traan, maar óók met een lach 

Tour for Life is zo’n bijzonder evenement. Je leert zo veel mooie mensen kennen, met mooie, zware, maar ook moedige verhalen. Het is echt een evenement met een traan, maar vooral ook met een lach. Een van de mooiste dingen was om namens Danny’s Lisette medailles uit te delen aan alle vrijwilligers en begeleiders. Dat was een wens van Lisette, dat deze mensen ook een tastbare herinnering zouden krijgen. Toen we het tijdens de avondetappe aankondigden, wilden we twee vrijwilligers noemen als een soort ‘vertegenwoordiger’. We hebben er lang over nagedacht wie dat zouden moeten zijn. Uiteindelijk kozen we Elza en Carlo. Elsa is al vijf keer met Tour for Life mee geweest als begeleider van team van Oord. Carlo gaat ook al jaren mee met Tour for Life, als masseur. Dat is op zich al een prestatie, wetende dat Carlo slechtziend is. Als je dan ook nog weet dat hij in z’n eentje, op de fiets, Bardonecchia is gefietst… Dat is eigenlijk een nog grotere prestatie dan Tour for Life fietsen.

Team Maxi

Ik vond het zo indrukwekkend om Tour for Life te fietsen, ik ga het in 2022 gewoon nog een keer doen. Samen met mijn jeugdvrienden Menno en Anton – en met een beetje geluk ook Karel – gaan we die 1.300 kilometer volbrengen als Team Maxi. En wat ik extra bijzonder vind: mijn dochter Maaike gaat mee als begeleider. 

Laurent steunen? Dat kan hier!

Ook je verhaal delen?

In Vonk for Life zet ik mensen met een mooi, moedig of bijzonder verhaal in de spotlights. Mensen die het leven omarmen, ook al heeft het soms een rauw randje. Vind jij het leuk om een keer jouw verhaal te doen? Dat kan! We bellen een kwartiertje, ik stel je een paar vragen en ik schrijf een blog zoals deze uit jouw naam. Ik stuur je mijn voorstel in Word waarop je één keer mag schieten (of naar aanleiding waarvan je je terug mag trekken;-)). Lijkt het je wat? Laat het me weten via femke@vonktekstendesign.nl. Dit aanbod is gratis en voor niets, en je mag de tekst ook delen op je eigen (bedrijfs-)website of sponsorpagina. Eén maar: ik schrijf niet meer dan één Vonkje per week. Het kan dus zijn dat je even geduld moet hebben. Uiteraard mag je – als lezer of als Vonkje – je waardering altijd laten blijken door een kleine donatie te doen via mijn Tour for Life-pagina.