Vorig weekend was ik op de kerstmarkt bij de Tuin van de Smid. Zus Fraukje (ja, die ene van Fraukje Vonk Photography) en ik bevrouwden daar een stand. Bij Fraukje konden bezoekers terecht voor een korte kerstfotoshoot, en ik was er gezellig bij, ter lering ende vermaeck. En oh ja, ik had een aantal exemplaren van ‘Planet Jesse’ meegenomen, je weet tenslotte maar nooit!
Dag 1 heb ik maar liefst één exemplaar van ‘Planet Jesse’ verkocht. Aan een familielid. Dus dat telt niet… Maar ach, we hadden lol, het was gezellig, we maakten een praatje hier en een praatje daar, dus wat maakt het uit. Dag 2 verkocht ik nog een exemplaar. Aan een oud-collega, dus dat telt eigenlijk ook niet… Maar opnieuw hadden we lol, netwerkten we er een beetje op los en dronken we wat glühwein. Hoe erg kan het zijn? Een klein beetje teleurgesteld waren we wel, maar bij een echte Vonk komt dat woord niet in het vocabulaire voor. Om vier uur besloten we nog één glühwein te nemen en dan de tent op te doeken.
Een paar bezoekers scharrelden nog wat rond, en één vrouw kwam onze kraam nog even bekijken. Ze pakte een ‘Planet Jesse’ op, las de achterflap en bladerde het wat door. Ze keek me aan en riep: “Die wil ik kopen, voor mijn moeder voor kerst, want die snapt er helemaal niks van!”.
“Ik wist meteen dat het klopte!”
Deze vrouw van midden 30 ontdekte een jaar geleden dat ze een autismespectrumstoornis heeft. Jarenlang was ze behandeld voor depressie en een persoonlijkheidsstoornis, terwijl ze zelf daar helemaal niets bij voelde. Maar ja, als de geleerden het zeggen, dan zal het wel. Tot een jaar geleden de officiële diagnose autisme kwam. “Wat was ik daar blij mee! Ik wist meteen dat het klopte en snap nu eindelijk waarom ik al die jaren worstelde met bepaalde dingen.”
Dankzij de diagnose kan ze samen met haar partner en anderen in haar naaste omgeving simpele oplossingen verzinnen voor dingen die haar in het verleden problemen bezorgden of frustreerden. Zo vertelde ze dat er met huisgenoten de afspraak is gemaakt om bij ironische opmerkingen de hand op te steken, zodat zij begrijpt dat het gezegde niet letterlijk opgevat moet worden. Maar haar moeder… die snapt er niets van en kan helemaal niets met de diagnose autisme.
Wat een ongelooflijk groot compliment dat deze vrouw mijn ‘Planet Jesse’ ziet als een hulpmiddel om haar moeder uit te leggen wat autisme in kan houden en waar iemand met autisme mee kan worstelen. En hoe mooi om weer eens bevestigd te zien dat een diagnose niet alleen maar staat voor ‘weer een etiketje’. Nee, het helpt je te begrijpen, het helpt je – vaak kleine – aanpassingen te doen waardoor het leven een beetje overzichtelijker wordt.
Een bijzondere en verrassende afsluiting van onze eerste kerstmarkt. Volgend jaar weer, zus?!
P.S.:
Ook iemand in je omgeving die er niets van snapt? ‘Planet Jesse’ past blijkbaar ook mooi onder de kerstboom.
