Mensen met autisme nemen taal heel letterlijk en begrijpen woordgrapjes vaak niet. Zo ook Jesse. Hier een mooi voorbeeld 🙂
Op een ochtend, vlak voor de diagnose ‘autisme’ officieel wordt vastgesteld, zijn Jesse en ik bezig met ons ochtendritueel. Eenmaal aangekleed vraag ik hem: ‘Jesse, wil je even je bed recht trekken?’. Hij kijkt me even aan met die onbegrijpende ET-blik in zijn ogen en zegt: ‘Maar mama, mijn bed staat toch al recht?’ Een stilte volgt, hij kijkt me vragend aan en ik moet inwendig even lachen. Wat ben ik toch ook dom! ‘Natuurlijk lieve schat, je bed staat recht, maar zou je misschien even je dekbed netjes recht op je bed willen leggen?’
Meer weten?
Deze post is een onderdeel van een serie. Weten hoe het begonnen is en hoe het verder gaat? Lees meer hierover in de korte inleiding.