Van kip zonder kop naar focus

Ken je dat? Dat je je in een situatie bevindt, en denkt: hoe ben ik hier nu weer in verzeild geraakt? Dat iets je in eerste instantie een heel goed plan lijkt, maar je ’s nachts badend in het zweet wakker schiet en je afvraagt waarom je hier in godsnaam ja tegen hebt gezegd? Ik wel. En toen ik zelfstandig ondernemer werd, overkwam het me steeds vaker. Maar nu niet meer. Of in ieder geval, een stuk minder. Dankzij een betere koers en de juiste focus.

Uit het gouden kooitje

Tot zo’n vier jaar geleden had ik een droombaan. Zo een waar je fluitend voor op je fiets springt ’s ochtends. Of in de trein. Of in het vliegtuig. Creativiteit, zelfstandigheid, verantwoordelijkheid, verzin het maar en ik had het. En ineens was dat weg. Ik zal je de details besparen, maar dat het weg was kun je van me aannemen. Maar ja, gouden kooitje hè? Dus blijf je nog even zitten. En nog even, want wie weet komt het goed. Maar het kwam niet goed. Op een goede dag besloot ik dat ik dàt waarvoor ik op de fiets sprong ook als zelfstandig ondernemer kon gaan doen. Zo gezegd, zo gedaan, is zo’n beetje de verkorte versie van wat toen volgde.

Pakken wat je pakken kan

Ik schreef mezelf in bij de Kamer van Koophandel onder de naam Vonk Tekst & Design. Alleen teksten schrijven leek me wat te beperkt, dus gooide ik er ‘Virtual Assistant en Creatieve Duizendpoot’ achteraan. Welja. In die 29 jaar had ik tenslotte wel wat meer geleerd dan alleen schrijven, dus zette ik mezelf lekker breed in de markt. Pakken wat je pakken kan, toch?

Kip zonder kop

De eerste maanden was dat een goede zet, want ik had toch overal tijd genoeg voor. Ook voor die klussen die me eigenlijk niet zo heel erg lagen. Maar al snel groeide mijn klantenbestand en na een jaar had ik het gevoel als een kip zonder kop rond te rennen. Steeds vaker werd ik ’s nachts wakker met een groot vraagteken boven mijn hoofd: waarom heb ik deze klus aangenomen? Ik pakte elke klus aan, want je weet maar nooit hoe de volgende maand er qua opdrachten uitziet. Met als gevolg dat ik teveel ballen hoog moest houden, ook ballen die ik eigenlijk helemaal niet leuk vond en waar ik geen energie van kreeg. Hoe bracht ik in godsnaam weer rust en focus aan? Geen flauw idee!

Richting en focus

Tot ik een berichtje zag over de subsidieregeling Ontwikkeladvies 45Plus van de overheid. 45-Plussers die gemiddeld minimaal 12 uur per week werken – in loondienst of als zelfstandige – komen in aanmerking voor drie gratis sessies met een gecertificeerd businesscoach. Dat leek me wel wat. En gratis, dus: baat het niet, schaadt het niet. Ik nam contact op met Caroline Krul, en we maakten een afspraak. In drie sessies van zo’n twee uur hebben we focus aangebracht in mijn business.

Ondernemers helpen hun verhaal te vertellen

Niks meer virtual assistant, niks websites maken. Schrijven, dat is waar ik fluitend voor op de fiets spring ’s ochtends. Of op mijn bureaustoel. Ondernemers helpen hun verhaal aan het papier toe te vertrouwen, dat is waar ik me senang bij voel. Het verhaal, dat hebben ze zelf. Maar er de juiste woorden aan geven, dat valt niet voor iedereen mee. Daar help ik ze mee. Zodat we samen hun lezers – hun potentiële klanten of hun buyer persona’s, hoe je het ook wil noemen – enthousiast kunnen maken, bewegen en raken. 

Weg met het angstzweet!

En wat voelt dat lekker, die focus. Ik zal best nog een paar keer struikelen, een paar keer ’s nachts wakker worden, badend in het zweet, me afvragend hoe ik in deze situatie verzeild ben geraakt. Maar niet vannacht. Vannacht werd ik wakker en ik wachtte op het angstzweet.

Het kwam niet. Heerlijk die focus.