Wilhelmusjes

Ik ben verliefd op de Wilhelmusjes, lieve ‘musjes’ (het lijken meer kanaries, maar goed) die elk een zinnetje van het eerste couplet van het Wilhelmus op hun staart hebben. Nu ken ik het Wilhelmus natuurlijk van A tot Z uit mijn hoofd ? maar dat doet niet ter zake. Helaas zijn de Wilhelmusjes alleen verkrijgbaar op het station, en dan voornamelijk bij vette bekken als patat met een WK-soufflé bij Smullers of een WK-menu bij YamYam To Go. En dat is niet hoe mijn ontbijt er gebruikelijk uit ziet. Maar gelukkig is daar Kiosk!!! Ik bestel een dubbele espresso (dat is namelijk wél hoe mijn ontbijt er gebruikelijk uit ziet) en vraag bij welk product de Wilhelmusjes gegeven worden. Bij twee pakjes kauwgom. Nou, daar kan ik wel mee leven, dus ik neem twee pakjes kauwgum bij m’n espresso. Vraagt de aardige man: ‘Hoeveel kleintjes heb je thuis?’ Ik verdenk de man eerst nog van ongewenste toenadering, dus ik kijk ‘m verbaasd aan. Hij herhaalt zijn vraag: ‘Hoeveel kleintjes heb je thuis?’ Ik beantwoord de vraag maar: ‘Eh, drie…’ Stopt de beste man me drie Wilhelmusjes in de hand en fluistert me toe: ‘Sst, niemand zeggen, maar ik zou niet willen dat ik een ruzie tussen je kleintjes op mijn geweten heb!’ Ik verzeker hem dat ik het geheim niet door zal vertellen, bedank hem en ga er vandoor. Heb hem maar niet verteld dat ik ze lekker alledrie zelf ga houden en dat – by the way – één van die ‘kleintjes’ de 1 meter 90 nadert…. Bedankt meneer van Kiosk, ons geheimpje, ik zal het niemand zeggen…