Vandaag ben ik 1 jaar geworden. Of eigenlijk ben ik 51 geworden, en is mijn bedrijf 1 jaar geworden. Vandaag een jaar geleden zag Vonk Tekst & Design het levenslicht. En wat een jaar is het geworden! De eerste paar maanden kreeg ik een paar leuke opdrachten en had ik de moed erin. Wat kun je verwachten als je net begint, dus een paar opdrachten is al prachtig. Toen werd het zomer. En anders dan bij Rob de Nijs in ’77 was het helemaal niet zo’n mooie zomer. Er gebeurde he-le-maal niks. De telefoon rinkelde niet, in de mail vond ik alleen maar aanbiedingen voor massagestaven en oorreinigers. Natuurlijk, mijn dagen vulde ik wel. Met marketing, met nieuwe dingen leren, met mensen benaderen, met mijn eigen ‘etalageprojecten’. Maar op mijn bankrekening gebeurde niet zoveel. En toen werd het september. En kwamen de eerste vaste klanten. En nog een paar. En nog meer. En nog één. Oh, en daar nog een paar. Kortom… het gaat lekker! Tijd om heel even terug te blikken… Heb ik al iets geleerd in dat eerste jaar?
1. De klant is niet altijd koning
Ze bestaan dus, mensen die op vrijdagochtend vragen of op maandagochtend iets klaar kan zijn. En niet bij wijze van hoge uitzondering. Nee, die vragen dat elke keer. Om dan op maandagochtend – want natuurlijk wil je je niet laten kennen – een automatische email te krijgen dat ze die dag niet op kantoor zijn. En op dinsdag een mail dat ze misschien morgen tijd hebben om naar je voorstel te kijken. Niet meer doen.
2. De klant is koning
Wat een geweldige mensen heb ik leren kennen! Mensen voor wie je met liefde het vuur uit je sloffen schrijft, drukt, opmaakt of assisteert. Sommige klanten zijn stom. Punt. Maar de meesten voelen als nieuwe, lieve collega’s met wie het geweldig samen-werken is.
3. Age doesn’t matter
Eén van de ontdekkingen die ik heb gedaan, is dat als zelfstandig ondernemer het helemaal niemand iets uitmaakt hoe oud je bent. Zo werd ik gevraagd voor een bedrijf dat op zoek was naar een jongere en verfrissender schrijfstijl voor hun blogs. Ik vertelde de tussenpersoon die ik aan de lijn had, dat het me een leuke klant leek, maar vroeg haar of ze wel aan het goede adres was bij een 50-jarige. Ik hoorde haar van haar stoel vallen aan de andere kant van de lijn: ‘Waaaaat, ik dacht al die tijd dat ik met iemand van 30 zakendeed.’ Zo zie je maar, het gaat om je energie. En daar is niet zoveel mis mee.
4. Age does matter
Maar heel soms is leeftijd wel belangrijk. Zo mag ik bloggen voor een man die je héél misschien, e-ven-tu-eel zou kunnen bestempelen als ‘niet de eenvoudigste’. Toch klikte het wonderwel goed, en komt er altijd wel iets naar z’n zin op het digitale papier. Op een gegeven moment bekende hij dat hij bij mijn opdrachtgever had gevraagd naar mijn leeftijd en achtergrond. Dat ik 50 was en 27 jaar ervaring bij een corporate onderneming had, deed zijn kwartje vallen: dat ‘voelde’ hij – op een positieve manier – in mijn teksten, zei hij. Mooie opsteker.
5. Een afwijzing is vervelend
Tot nu toe heb ik één klant gehad die na drie blogs op zoek ging naar een andere tekstschrijver. Dat kan. Schrijven is uiteindelijk toch ook een kwestie van smaak, en soms mis je de klik. Vervelend, maar aangezien over smaak niet valt te twisten, heb ik het snel naast me neer gelegd. Life goes on.
6. Een compliment kan veel erger zijn
Een afwijzing is vervelend, maar van een compliment kun je ook heel zenuwachtig worden. Zo kreeg ik van één klant na mijn eerste tekstvoorstel een mail: ‘Hartstikke leuk, we zijn superenthousiast over je schrijfstijl!’ Leuk toch, zou je zeggen? Mijn reactie? Oh shit, als ik dat maar waar kan blijven maken! De volgende blog schreef ik met het zweet op mijn rug. Het is goed gekomen, maar hell, wat kan dat spannend zijn!
Het was een mooi en leerzaam jaar en ik heb de smaak te pakken. Sommige dingen ga ik anders doen, sommige dingen ga ik nooit meer doen en andere dingen wil ik voor altijd blijven doen.
Ik heb heel veel te danken aan Make Marketing Magic. Dankzij hun geweldige marketingmanagers heb ik bijna twintig bedrijven waar ik voor mag schrijven. Dankzij Carola van Hip & Mama Box kan ik af en toe even mijn hoofd legen en iets totaal anders doen. Lieke van Results! Personal Training zorgt ervoor dat ik niet alleen een beetje zitvlees kwijtraak, maar ook mijn techneutenspier in vorm hou, en Wouter van internetkassa.nu weet me er steeds weer toe over te halen iets te schrijven over een onderwerp dat verder van me afstaat dan de maan. Chapeau!
Ook ga ik nog één keer Marleen Hartog, Silvester de Ruig, Rian Evers, Dyslexie Font, Elena Benvenuti, Jolanda Pikkaart, Lars Meijer, Tamara Willemse, Dorien van der Meer, Marelle Boersma, Marlen Beek-Visser, Merlijn Slothouber, Spinguïn, Bagdagul Tan en Frauk bedanken voor hun bijdrage aan ‘Veni, Scripsi, Vici’, mijn eerste eigen magazine voor schrijvers door schrijvers. Een project waarvan ik soms dacht: ‘what was I thinking when I started this’, maar waar ik ook zo blij van werd. Al die mensen die wilden bijdragen en helpen, onvoorstelbaar.
En natuurlijk – huppel de huppel – het project met de Leidse Ondernemers dat ik heb gedaan met mijn lieve zus Frauk van Fraukje Vonk Photography. Het eerste kwartaal van 2018 hebben we 14 Leidse Ondernemers in beeld gebracht, in tekst en fotografie. Wát een feestje!! So happy to have an entrepreneur sis!! Het volgende project is ons boek over Wereldverbeteraars. Keep an eye on us! ☺
Natuurlijk mag ik Jip The Red Lab niet vergeten, want anders kwam ik nooit meer buiten. Lieve mama Dicky Rooda, bedankt voor het meelezen op de meeste idiote tijdstippen. En Lief Robert Bouwmeester… dank voor je eeuwige geduld, je – gevraagde – adviezen, het meedenken, en je steevast vertrouwen. Ik hou de wereld van jou!
Op naar het tweede jaar. Ik heb er zin an!
Geweldig en weer met veel interesse en enthousiasme gelezen. Ga zo door. Zal vast wel eens op je schoolrapport hebben gestaan.